چرا چی‌کونگ برای آرتروز مؤثر است
نویسنده
دکتر یانگ، جوئینگ-مینگ
ترجمه
آریان‌مهر
تاریخ انتشار
یکی از اصول اساسی طب چینی این است که ابتدا باید چِی (Qi) را دوباره متعادل کرد تا ریشه بیماری درمان شود. فقط در این صورت است که می‌توان آسیب‌های فیزیکی را ترمیم و قدرت و سلامت جسمی را بازسازی کرد. (زمان مطالعه: 7 دقیقه)
در طب چینی، مفهوم چِی هم در تشخیص و هم در درمان به کار می‌رود. نظریه بسیار ساده است. کل بدن شما از سلول‌های زنده تشکیل شده است. وقتی این سلول‌ها تأمین چِی مناسبی داشته باشند، عملکرد عادی خواهند داشت و حتی می‌توانند خود را ترمیم کنند. اما اگر تأمین چِی غیرطبیعی باشد و این وضعیت ادامه یابد، حتی اگر سلول‌ها در ابتدا سالم باشند، آسیب می‌بینند یا تغییر می‌کنند (شاید حتی سرطانی شوند).
چی‌کونگ به احیای روح زندگی کمک می‌کند
روح ارتباط نزدیکی با ذهن دارد و جداشدنی از آن نیست. در تمرین چی‌کونگ، ذهن به عنوان فرمانده کل در نبرد علیه بیماری در نظر گرفته می‌شود. وقتی ذهن (فرمانده) اراده قوی دارد، میدان نبرد (بدن) را خوب می‌شناسد، استراتژی قوی و دقیق (تنفس) را تنظیم می‌کند و نیروها (چی) را با کارآمدی مدیریت می‌کند، روحیه (روح) فرمانده و سربازان بالا می‌رود. در این شرایط، بیماری را می‌توان شکست داد و سلامتی را بازگرداند.
وقتی می‌خواهید با چی‌کونگ آرتروز خود را درمان کنید، ابتدا باید ذهن خود را درمان کنید و نگرش‌تان را نسبت به بیماری و زندگی‌تان تغییر دهید. ابتدا باید دست از پذیرش منفعلانه‌ی چیزهای منفی که بر شما گذشته بردارید، فعال‌تر شده و زندگی‌تان را در دست بگیرید. اساساً یاد بگیرید که چگونه اجازه ندهید درد آرتروز آرامش ذهنتان را مختل کند. به یاد داشته باشید، انجام کاری بهتر از هیچ کاری نکردن است.
دوم، باید اعتماد به نفس خود برای درمان آرتروز را بازسازی کنید. اگرچه ممکن است قبلاً شکست خورده باشید، اجازه ندهید این باعث ناامیدی شما شود. درباره علل مشکل خود بیاموزید، نظریه درمان جدید را درک کنید و به این فکر کنید که چگونه می‌توانید درمان را مؤثرتر سازید. وقتی این کار را انجام دهید، نه تنها به درمان بلکه به زندگی‌تان نیز اعتماد به نفس خواهید داشت.
سوم، پس از افزایش اعتماد به نفس، باید اراده، صبر و پشتکاری که برای ادامه درمان لازم است را پرورش دهید. بهترین راه پیشگیری از بازگشت آرتروز پس از درمان آن این است که چی‌کونگ را بخشی از زندگی خود کنید.
چهارم، پس از مدتی تمرین چی‌کونگ، بهتر بدن خود را درک خواهید کرد و بهتر می‌دانید چگونه با مشکلات کنار بیایید. ممکن است متوجه شوید درد همیشه کاملاً بد نیست. درد توجه شما را به بدن جلب می‌کند و به درک بهتر خودتان کمک می‌کند. درد می‌تواند به تقویت اراده و پشتکار نیز کمک کند. اما ابتدا باید بدانید درد چیست؛ فقط آنگاه است که می‌دانید چگونه آن را متوقف کنید. این کار "تنظیم ذهن" نام دارد. به خاطر داشته باشید دارو تنها راه حل موقت است.
می‌بینید که چی‌کونگ چینی با رفتن به ریشه مشکل درمان می‌کند. این روش کل بدن را از نظر ذهنی و جسمی بهبود می‌بخشد و سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. فقط پس از انجام این فرایند است که بیماری به طور کامل درمان می‌شود. حالا که می‌دانید چرا چی‌کونگ می‌تواند آرتروز را درمان کند، بیایید درباره چگونگی رسیدن چی‌کونگ به این هدف صحبت کنیم.
چگونه تمرینات چی‌کونگ آرتروز را درمان می‌کند
شاید بدانید که پزشکان غربی برای آرتروز ورزش توصیه می‌کنند و کتاب‌ها و گزارش‌های متعددی در این زمینه منتشر شده است. بدون توجه به آشنا بودن شما با این تمرینات، ابتدا باید تفاوت‌های بین تمرینات مورد استفاده در چی‌کونگ و تمرینات توصیه‌شده توسط پزشکان غربی را بشناسید. سپس ذهنتان روشن خواهد شد و می‌توانید مؤثر تمرین کنید.
چرا چی‌کونگ با ورزش‌های آرتروز غربی متفاوت است
ابتدا مروری بر نظریه پایه ورزش‌های آرتروز در غرب که اثربخش شناخته شده‌اند انجام دهیم. بدیهی است که بسیاری از این نظریه‌ها و حتی برخی تمرینات با اصول چی‌کونگ چینی همخوانی دارند.
بر اساس برداشت غربی، کلید درمان آرتروز یادگیری تعادل بین ورزش و استراحت است. این یعنی بدون ورزش امیدی به درمان نیست اما ورزش زیاد بیماری را بدتر می‌کند. بنابراین هر فرد باید وضعیت خود را بفهمد و با عقل سلیم سبک زندگی و تمرین خود را تنظیم کند.
پزشکی غربی معتقد است ورزش فواید متعددی برای بدن دارد: افزایش قدرت و انعطاف عضلات و رباط‌های اطراف مفاصل؛ حفظ یا افزایش استحکام استخوان‌ها؛ و برخی ورزش‌های فعال مانند پیاده‌روی طولانی و شنا تأثیرات مهمی بر قلب دارند که استقامت و گردش خون را افزایش می‌دهند و از تخریب عروق جلوگیری می‌کنند. حتی ورزش کم به بیمار در غلبه بر خستگی کمک می‌کند.
نظریه ساده غربی برای درمان آرتروز با ورزش این است که همه بافت‌های بدن برای کارکرد صحیح به تغذیه نیاز دارند که عموماً توسط عروق خونی تأمین می‌شود. اما برای غضروف مفصل این موضوع متفاوت است. در مفاصل، حرکت تنها راه انتقال مواد مغذی توسط مایع سینوویال به غضروف و دفع ضایعات است. یعنی ورزش تغذیه‌ی خوب مفصل را افزایش می‌دهد.
--
پزشکان غربی سه نوع کلی ورزش توصیه می‌کنند:
- کشش‌ها: برای حفظ و بهبود حرکت مفصل، کاهش درد و بهبود عملکرد. در این تمرینات، مفصل تا حد راحتی کشیده می‌شود و کمی بیشتر، تا مختصری درد یا ناراحتی ایجاد شود.
- افزایش قدرت عضلانی: برای پایداری مفصل آسیب‌پذیر، اما بدون فشار بیش از حد به مفصل. معمولاً در این تمرینات عضله‌ها منقبض و منبسط می‌شوند بدون حرکت دادن مفصل. مثلاً مشت کردن و رها کردن دست.
- ورزش‌های استقامتی: پس از بهبود نسبی مفصل، برای حفظ سلامت آن با ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری، دویدن یا رقص که سلامت قلبی-عروقی را بهبود می‌بخشد.
برنامه مناسب آرتروز باید هر سه نوع را شامل شود.
تفاوت‌های مهم چی‌کونگ و ورزش‌های غربی
از منظر نظری، چی‌کونگ بر تنظیم چِی (از حالت نامتعادل به متعادل) قبل و بعد از آسیب فیزیکی تأکید دارد. اما پزشکی غربی هنوز به طور کامل وجود چِی یا بیوالکتریسیته را نمی‌پذیرد و توجهی به آن ندارد.
چی‌کونگ چینی تنظیم بدن را مهم‌ترین عامل موفقیت در تمرین می‌داند. تنظیم بدن یعنی رساندن بدن به حالت بسیار آرام، متعادل و متمرکز. تنها در این حالت است که ذهن آرام و راحت می‌شود، جریان چِی آزادانه می‌چرخد و به آسانی به هر جا که بخواهید هدایت می‌شود، از پوست گرفته تا مغز استخوان و اندام‌های داخلی. برای درمان آرتروز باید آنقدر آرام باشید که بتوانید چِی را عمیقاً به مفصل آسیب‌دیده هدایت کنید و آن را ترمیم کنید.
از سوی دیگر، ورزش‌های غربی معمولاً تمرکز ویژه‌ای روی آرامش ندارند. اولویت اول در ورزش‌های چی‌کونگ برای آرتروز یادگیری آرامش و اجتناب از تنش عضلانی و رباطی در ناحیه مفاصل است، که برای موارد شدید آرتروز حیاتی است. پزشکان چینی بر این باورند که ورزش‌های باعث تنش عضله و رباط شوند گردش چِی را به مفصل آسیب‌دیده محدود می‌کنند و فشار روی مفصل را افزایش داده و آسیب را بیشتر می‌کنند. بنابراین، حرکت‌های آرام و نرم ابتدا توصیه می‌شوند تا گردش چِی به آرامی افزایش یابد. فقط پس از تقویت مفصل عضلات و رباط‌ها تمرین می‌شوند تا از آسیب‌های آینده جلوگیری کنند.
در چی‌کونگ، علاوه بر آرامش بدن، تنفس باید عمیق، طولانی و آرام باشد. بر اساس نظریه چی‌کونگ، تنفس بخش استراتژیک تمرین است. هنگام بازدم، به طور غریزی چِی را به سطح بدن هدایت می‌کنید و هنگام دم، آن را به درون مغز استخوان و اندام‌های داخلی می‌برید. در چی‌کونگ باید یاد بگیرید به هماهنگی دم و بازدم با افکار توجه کنید تا ذهنتان به صورت مؤثر چِی را به ناحیه آسیب‌دیده هدایت کند. در ورزش‌های غربی تنها چند گزارش به تنفس اشاره کرده‌اند.
ذهن یکی از نیروهای اصلی (نیروی محرکه الکتریکی) جریان چِی است و نقش مهمی در درمان دارد. برای موفقیت در تمرین چی‌کونگ، علاوه بر تنظیم بدن و تنفس، باید ذهن خود را نیز تنظیم کنید. تنظیم ذهن یعنی دور کردن آن از حواس‌پرتی‌های بیرونی و معطوف کردن آن به احساسات درون بدن. برای هدایت چِی به نقاط آسیب‌دیده، ذهن باید آرام، متمرکز و راحت باشد تا بتوانید چِی را حس کنید. ذهن به همین دلیل نقش بسیار مهمی در چی‌کونگ دارد. در تمرینات آرتروز غربی عموماً ذهن اهمیتی ندارد.
یکی دیگر از تفاوت‌های مهم این است که چی‌کونگ نه تنها به درمان مفاصل می‌پردازد بلکه سلامت اندام‌های داخلی را نیز بازسازی می‌کند. به یاد داشته باشید فقط وقتی اندام‌های داخلی سالم باشند، می‌توان ریشه بی‌تعادلی چِی را رفع کرد و علت بیماری را اصلاح نمود. چی‌کونگ تمرکز بر بازگرداندن سلامت و تقویت اندام‌ها دارد، در حالی که ورزش‌های آرتروز غربی اصلاً به سلامت این اندام‌ها اهمیت نمی‌دهند.
یکی از نتایج مهم تمرین چی‌کونگ حفظ تولید هورمون‌ها در سطح سالم است که باعث عملکرد مؤثر سیستم ایمنی می‌شود. در پزشکی غربی، عدم تعادل هورمونی با دارو تنظیم می‌شود.
مهم‌ترین تفاوت بین چی‌کونگ و ورزش آرتروز غربی این است که تمرین چی‌کونگ به تدریج بیمار را با انرژی درونی بدن آشنا می‌کند. وقتی این انرژی حس شود، بیمار می‌تواند عدم تعادل‌های انرژی را در شروع بیماری شناسایی و قبل از بروز آسیب فیزیکی اصلاح کند. در واقع، این کلید پیشگیری از بیشتر بیماری‌ها است.
اگرچه بسیاری از حرکات چی‌کونگ و ورزش آرتروز غربی مشابه‌اند، نظریه چی‌کونگ عمیق‌تر است و چالش بیشتری دارد. بهترین راه برای حفظ سلامت و بازسازی چِی و بدن، درک نظریه چی‌کونگ و شروع تمرین است.